Hospital: A agulla e o palleiro

.
Nin unha alma se move no hospital,
sen folgos berro non quedan moedas,
paredes brancas e brancas sensacións,
bicarbonato de sodio nas veas,
queixume das padiolas finxen tremer,
a agulla e o palleiro,
hoxe bailamos con esa visión.

Entre a vida e a morte estou
e ao chegar á alfándega das mágoas
semento bágoas nese mar de algodón
onde naceran sempiternas pingas
que me fan deitar no límite entre
a agulla e o palleiro,
alugo mistos en espiral maior

Axeitamos á raíña retorta,
xantamos vacinas de xeito sutil.
Asexamos entre os quirófanos.
O viño non é viño,
senon sangue
coagulada.
.
........ - Fabián Barreiro -
.