terça-feira, março 07, 2006

rosanegra


Sabes, sinto que un vagalume alumea no meu interior
E facéndome cóxegas
Quéimame coa súa luz
A comunicación corporal dilátase e palpita
O meu interior rebélase e chámame á melancolía
Non sei, pero hai algo etéreo que me une a ti
A miña pel chama a túa pel
Mestúrase nunha nova beberaxe
E cunha lámpada acesa , escudriño, búscote
Nunha noite tan inmensa
Quizais sexas outra pantasma na miña noite
Que esvaece coa luz da mañá
Borrando toda pegada sen máis...

Sem comentários: