quarta-feira, agosto 31, 2005

O exército do bosque

Préstame, chuvia, as túas palabras
e ti, vento, as ideas tan longas.
Déixame o teu rezo breve, río,
e o teu branco saúdo, neve.
Pousa, xeo, no vidro da xanela o sereno pensamento
e que o traian aos labios as asas luminosas da alborada.
Acódeme, lóstrego;
ponde de man, espada.
Coidémonos. Vén xente.

Manuel Rivas

Sem comentários: